Το καλοκαίρι του 2012 ξεκίνησαν συζητήσεις οι οποίες είχαν ως αποτέλεσμα τον Ιανουάριο του 2013, εννέα Τέκτονες (οκτώ Διδάσκαλοι και μία Μαθήτρια) να λάβουν την απόφαση να Ιδρύσουν ένα Αυτόνομο Ελευθεροτεκτονικό Εργαστήριο το οποίο θα λειτουργούσε κάτω από τις Αρχές του Φιλελεύθερου και Αδογματικού Τεκτονισμού. Αρχικά λήφθηκε η απόφαση το Εργαστήριο να λειτουργήσει με τη μορφή "Τεκτονικού Τριγώνου" και αργότερα, με τη πάροδο του χρόνου, να ανέλθει σε "κανονική" και "τέλεια" Στοά. Επιπροσθέτως οι Ιδρυτές αποφάσισαν να Εργαστούν με ένα νέο για τα Ελληνικά δεδομένα τυπικό με την ονομασία "Αναθεωρημένος Τύπος των Πεφωτισμένων Τεκτόνων" (Α∴Τ∴τ.Π∴Τ∴) το οποίο πληρούσε τις φιλοσοφικές και λειτουργικές τους ανάγκες. Έτσι την 21η Φεβρουαρίου 2013 κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο η Ιδρυτική Διακήρυξη του "Κοινωνικού Κύκλου". Η ημερομηνία δεν επιλέχθηκε τυχαία καθώς την ίδια ημερομηνία, το 1790, ανακοινώθηκε στις Παρισινές εφημερίδες της εποχής η ίδρυση του αρχικού "Cercle Social", του οποίου το όνομα έλαβε τιμητικά το "Τεκτονικό Τρίγωνο".
Σήμερα πλέον ο "Κοινωνικός Κύκλος 0" είναι μία "κανονική" και "τέλεια" Τεκτονική Στοά η οποία λειτουργεί υπό την αιγίδα του Διεθνούς Τεκτονικού Τάγματος "ΔΕΛΦΟΙ".
∴ ΙΔΡΥΤΙΚΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ∴
Ο
Τεκτονισμός στον 21ο αιώνα
Η γνωστή Μακιαβελική
αντίληψη ότι «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα»
κρύβει μία μεγάλη παγίδα: πολλοί στη διαδρομή ξεχνούν την «Ιθάκη» και μένουν
ευτυχισμένοι λωτοφάγοι.
Εάν, λοιπόν, το νόημα
βρίσκεται στο σκοπό, τότε η δύναμη έχει την τάση να συγκεντρώνεται και να
λιμνάζει στα μέσα. Και η δύναμη, η ευκολία στην επίτευξη ενός στόχου, είναι
καλή ερωμένη, αλλά κακή σύζυγος και μάνα.
Από τα μέσα του 18ου
έως τις αρχές του 20ου αιώνα, πριν την έναρξη του Α’ Παγκοσμίου
Πολέμου, οι Στοές ήταν ιδανικά φόρουμ όπου οι νέες ριζοσπαστικές ιδέες
μπορούσαν να συζητηθούν και να αναπτυχθούν.
Είναι ιστορικά παραδεκτό
ότι ο Τεκτονισμός, της Ηπειρωτικής Ευρώπης, στο προαναφερθέν χρονικό διάστημα,
διέδωσε τις ιδέες του Διαφωτισμού και πρωτοστάτησε έμμεσα, και ορισμένες φορές
άμεσα, στους κοινωνικούς αγώνες που συγκλόνισαν τη Γηραιά Ήπειρο. Οι νέες αυτές
ιδέες αποτέλεσαν τα θεμέλια όπου επάνω τους χτίστηκαν τα σύγχρονα Δημοκρατικά
Συντάγματα.
Από τα τέλη του 20ου
αιώνα, έως και σήμερα, υπάρχουν συνεχώς αυξανόμενες τάσεις εκφυλισμού του
Τεκτονισμού. Κάποιοι, όχι άδικα, θα μπορούσαν να περιγράψουν τους σύγχρονους
Τέκτονες ως γραφικούς λομπίστες, που αρκούνται στο να «φιλοσοφούν» και να
μιλούν περί «ανέμων και υδάτων», να επιζητούν ευνοϊκότερη αντιμετώπιση στις
προσωπικές υποθέσεις τους και να εκτελούν τα «ιδιόρρυθμα» τυπικά τους σε
«περίεργα» διαμορφωμένους χώρους…
Και ενώ η Τεκτονική
ιδεολογική και πνευματική πρωτοπορία και πρωτοβουλία εκλείπει και ο ίδιος ο
Τεκτονισμός έχει αποκτήσει τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των καθεστώτων που κάποτε
βοήθησε να ανατραπούν, αντίθετα η αντι-τεκτονική πολιτική όχι μόνο δεν κοπάζει,
αλλά γνωρίζει νέες ημέρες δόξας.
Ο μέσος άνθρωπος δεν ευαρεστείται
με πολύπλοκες καταστάσεις. Θέλει να γνωρίζει τα πράγματα με αδρούς
προσδιορισμούς. Καλό-κακό, άσπρο-μαύρο. Συγχρόνως πάσχει από πνευματική
αχρωματοψία, το φάσμα του δεν είναι πλήρες. Πάντα θα έχει την ανάγκη ενός
εχθρού, υπευθύνου για τα δεινά του.
Κάτω από αυτό το πρίσμα
είναι φυσική η καχύποπτη στάση του απέναντι στις πολύπλοκες ιεραρχικές δομές
του Τεκτονισμού και την πολυδαίδαλη διαδρομή του στην ιστορία. Όσο η οπτική του
δεν ενισχύεται από την κατάλληλη παιδεία, θα παραμένει καχύποπτος ή ακόμη και
εχθρικός προς τον Τεκτονισμό και συχνά θα αποδίδει σ’ αυτόν όλα τα δεινά της
ανθρωπότητας.
Παράλληλα ο μέσος πολίτης
θα συνεχίσει να θυσιάζει την ελευθερία του με αντάλλαγμα λίγη ασφάλεια. Με τον
τρόπο αυτό θα διαιωνίζει εξουσίες και εξουσιαστές και αυτοί με τη σειρά τους θα
κάνουν ότι καλύτερο μπορούν για να καταστήσουν την εξουσία τους περισσότερο
μόνιμη. Έτσι, ο συναινετικός βιασμός θα συνεχίζεται.
Tην ίδια ώρα που οι
Τέκτονες μετατοπίζονται προς το συντηρητικό χώρο και συγχρόνως αποτελούν το τέλειο
εξιλαστήριο θύμα και τον ιδανικό στόχο για τις εξαθλιωμένες ή και εξαγριωμένες
μάζες, νέες ομάδες με αποκρυφιστικό-θρησκευτικές τάσεις, ή πολιτικές προφάσεις,
ή απλά μία ασίγαστη δίψα για εξουσία, ανεμπόδιστα ερίζουν για την παγκόσμια
κηδεμονία. Διάφορες ομάδες εξουσίας με ή χωρίς ιδεολογικό υπόβαθρο,
καθιερώνονται ως βασικοί παίκτες στον 21ο αιώνα. Οι ομάδες αυτές,
έχουν σίγουρα, πολιτικές επιδιώξεις, ενώ ταυτόχρονα είναι οι νέες σύγχρονες
θρησκείες με την έννοια ότι επιδιώκουν το χρήμα και την εξουσία με θρησκευτικό
φανατισμό. Το νέο θεοποιημένο χρήμα, η «materia prima», το «ζωτικό ρευστό»,
είναι σήμερα η μεταλλαγμένη αλχημιστική λίθος που μετατρέπει τα πάντα σε
εξουσία, ορίζει πλέον το παρόν, ενώ αξιώνει να οικειοποιηθεί και το μέλλον. Ένα
μέλλον χωρίς ηθική, χωρίς ιδεολογία, ένα μέλλον, που εκ προοιμίου, θα
χαρτογραφηθεί με βάση τη ροή του χρήματος.
Το χρήμα, η οικονομική
άνεση που γέννησε τη μεσαία τάξη και αυτή με τη σειρά της τον Τεκτονισμό,
επέτρεψε, αρχικά, στους Τέκτονες να διαμορφώσουν το πεδίο του στοχασμού και της
δράσης τους. Σήμερα είναι το ίδιο που τους υποσκάπτει. Το μέσο έγινε σκοπός, η
παγίδα κάθε μακιαβελικής φιλοδοξίας.
Η νέα «φιλοσοφική λίθος»,
αυτή η αφηρημένη χρηματιστηριακή οντότητα, θα είναι ο αφέντης της ανθρωπότητας.
Και οι πρώην φίλοι της ανθρωπότητας, οι Τέκτονες, καλούνται να βγουν από το
σκοτάδι της Στοάς τους και να αντικρύσουν θαρραλέα, με τα νοητικά τους
εργαλεία, το μέλλον που έρχεται, όπως αυτό προετοιμάζεται από τους νέους,
άμετρα φιλόδοξους παίκτες. Καλούνται να βγούν από την απάθεια, τη γραφική τους
αδράνεια, τη λομπίστικη αυταρέσκεια και το ναρκισσισμό τους. Καλούνται να
πάρουν θέση και να αξιώσουν Ιστορικό Ρόλο !
Οι Τεκτονικές Στοές και οι
εμπνεόμενες από αυτές μυστικές εταιρίες αποτέλεσαν τα «επαναστατικά σχολεία»
του 18ου και 19ου αιώνα. Διέδωσαν ριζοσπαστικές ιδέες
περί Ελευθερίας, Ισότητας και Αδελφοσύνης των ανθρώπων. Οι Τέκτονες έφεραν την
αποδυνάμωση των τελευταίων καταλοίπων της Φεουδαρχίας και έπειτα το εθνικό
κράτος. Οι ίδιοι έφεραν τον περιορισμό των προλήψεων και του θρησκευτικού
φανατισμού.
Έκαναν το ουτοπικό να φαντάζει εφικτό!
Και ύστερα αποφάσισαν πως
ό,τι έγινε, καλώς έγινε! Αρμονία, απόλυτη αρμονία! «Αποχαιρέτισαν» λοιπόν «τα
όπλα» και κάθισαν να ξεκουραστούν. Αλλά μετά την επανάπαυσή τους, όπως έγινε
και τότε, στην Αμερικανική, στη Γαλλική, στην Ελληνική και αργότερα, στη Ρωσική
επανάσταση, οι καρποί, οι όμορφοι καρποί, σάπισαν! Σκουλήκια βγήκαν από μέσα.
Τα σημερινά παιδιά των σκουληκιών, ιδεολογικά άσιτα, επιχειρούν να χορτάσουν
την πείνα τους, κατατρώγοντας την κοινωνία. Σε όλες τις χώρες της άλλοτε
ένδοξης Ευρώπης, οι φτωχοί απόγονοι μεγάλων μορφών της ανθρωπότητας,
παρασύρονται και κολυμπούν σε ένα ανθρωποφάγο ρεύμα. Σώματα και ψυχές τρέφονται
με ρύπους και γεννοβολούν σκουπίδια. Την ίδια στιγμή οι Τέκτονες μπορούν να
κάνουν τις φιλανθρωπίες και τα νοσοκομεία τους, καθώς και όλα αυτά τα … «σημαντικά»
πράγματα που κάνουν και να φαντάζονται την αρμονία εκεί που πια δεν υπάρχει.
Ναι, μπορούν να συνεχίζουν ελεύθερα να βαυκαλίζονται μέχρις ότου ο χείμαρρος να
μπει, με ορμή, στις Στοές τους...
Ο
Ιστορικός Ρόλος είναι το ζητούμενο!
Μπορεί ο Τεκτονισμός,
αυτός που οι ίδιοι οι Τέκτονες υποστηρίζουν ότι ήταν κάποτε μπροστάρης στους
κοινωνικούς αγώνες, να ανακάμψει από την ηθική και πνευματική του αδράνεια;
Ή μήπως έχοντας
χρεοκοπήσει, είναι πλέον, οριστικά, «κλινικά νεκρός»;
Τεκτονικό Τρίγωνο “Κοινωνικός Κύκλος” υπ’ αριθμ. 0
Το Τ∴
Τρίγωνο «Κοινωνικός Κύκλος» υπ’ αριθ.
0 ιδρύθηκε στην Αθήνα.
Το Τ∴
Τρίγωνο «Κοινωνικός Κύκλος», έχοντας
ως αφετηρία τις βασικές αρχές που πρωτοδιατυπώθηκαν το 1737 από τον αδελφό
Ιππότη A.Ramsey:
…
“Οι άνθρωποι ουσιαστικά δεν διακρίνονται από τις γλώσσες που μιλούν, τα ρούχα
που φορούν, τη γη που κατέχουν, ή από τα αξιώματα από τα οποία περιβάλλονται.
Ολόκληρος ο κόσμος δεν είναι τίποτε παρά μία τεράστια δημοκρατία, στην οποία
κάθε έθνος είναι μία οικογένεια και το κάθε άτομο ένα παιδί της.
Η
Εταιρία μας (Ελευθεροτεκτονισμός), από τη γέννησή της, εγκαθιδρύθηκε για να
αναβιώσει και να διαδώσει αυτά τα κεφαλαιώδη αξιώματα, τα οποία πηγάζουν από τη
φύση του ανθρώπου” …
και εμπνεόμενο από τις
σκέψεις και το έργο του Adam Weishaupt και του Τάγματος των Illuminati της
Βαυαρίας, βασίζει τον κεντρικό άξονα της σκέψης του στα αιτήματα και επιτεύξεις
του Ευρωπαϊκού Διαφωτισμού, καθώς και του κινήματος του Ρομαντισμού.
Κατόπιν τούτων, ο «Κοινωνικός Κύκλος» αιτεί για τον εαυτό
του την Παράδοση ενός «Ριζοσπαστικού» Τεκτονισμού, ενός Προοδευτικού,
Αδογματικού και Φιλελεύθερου Τεκτονισμού. Ο «Κοινωνικός Κύκλος» θεωρεί ότι δεν έχει ιδεολογική σχέση με τον
συντηρητικό Τεκτονισμό, όπως αυτός εκπροσωπείται σήμερα από τα «Παραδοσιακά»
Τεκτονικά Τάγματα, κυρίως δε αυτά που επηρεάζονται και ακολουθούν (έμμεσα ή
άμεσα), τα Οροθέσια του Anderson, αποκλείοντας
με αυτό τον τρόπο από τις τάξεις τους, το γυναικείο φύλο, ή τους ανθρώπους που
δεν πιστεύουν στην ύπαρξη του θεού. Αντίθετα δε, θεωρεί ότι διατηρεί πνευματική
συγγένεια με τα Φιλελεύθερα Τάγματα της Ηπειρωτικής Ευρώπης.
Ορίζει δε τον εαυτό του ως έναν άγρυπνο
υπερασπιστή των αρχών που ενσωματώνονται στο λόγιο:
«Ελευθερία – Ισότης – Αδελφότης»
ΣΚΟΠΟΣ
ΤΟΥ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟΥ
Ο «Κοινωνικός Κύκλος» με τη δημιουργία του αναλαμβάνει την αποστολή να
λειτουργήσει ως ένα πρότυπο Τεκτονικό Εργαστήριο σκέψης και κοινωνικού
προβληματισμού.
Σκοπός του «Κοινωνικού Κύκλου» είναι αφ’ ενός η
πνευματική αφύπνιση και αναγέννηση του Ριζοσπαστικού και Φιλεύθερου Τεκτονισμού
και αφ’ ετέρου η εκλαΐκευση
των Τεκτονικών Διδασκαλιών, καθώς και η διάδοσή τους στην αμύητη κοινωνία.
Ως αποτέλεσμα των ανωτέρω,
ο «Κοινωνικός Κύκλος» φιλοδοξεί να
επαναφέρει τον Τεκτονισμό στο πεδίο του κοινωνικού προβληματισμού και της
κοινωνικής πάλης, όπου αυτός ανήκει.
Ως εργαλεία για την
επίτευξη των παραπάνω στόχων θα χρησιμοποιηθούν:
Α) Έρευνα, μελέτη και
ανάλυση των Τεκτονικών Διδασκαλιών και τυπικών του Α∴Τ∴τ.Π∴Τ∴ υπό το πρίσμα του Ευρωπαϊκού Διαφωτισμού και του Ρομαντικού Κινήματος.
Β) Διάδοση των
συμπερασμάτων των ερευνών στις άλλες Τεκτονικές Δυνάμεις.
Γ) Εκλαΐκευση των Τεκτονικών
Διδασκαλιών
και διάδοσή τους στην κοινωνία μέσω εντύπων, διαλέξεων, συμμετοχής σε συνέδρια,
κ.λ.π.
Δ) Διεξαγωγή φιλ-Ανθρωπικού
έργου, η μορφή του οποίου θα συμφωνεί με τις Αρχές του Τύπου.
Εάν
δεν τα καταφέρουμε, τότε ας γραφεί στην τελευταία σελίδα των πρακτικών μας:
«EΝΘΑΔΕ ΚΕΙΤΑΙ Ο ΦΑΕΘΩΝ. Ο ΗΝΙΟΧΟΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΚΟΥ ΑΡΜΑΤΟΣ, Ο ΟΠΟΙΟΣ, ΑΝ
ΚΑΙ ΔΕΝ TO ΕΦΕΡΕ ΕΙΣ ΠΕΡΑΣ, ΩΣΤΟΣΟ ΠΕΘΑΝΕ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΕΝΟΣ ΜΕΓΑΛΟΥ
ΕΓΧΕΙΡΗΜΑΤΟΣ»
[-------------------------]
Σημ: Το παρόν κείμενο έχει την έννοια της
Ιδρυτικής Διακήρυξης και όχι αυτήν της «στρατολόγησης» νέων μελών, καθ’ όσον
αφ’ ενός ο «Κοινωνικός Κύκλος» ως παγία πολιτική του έχει την επιλεκτική και
όχι μαζική επιλογή και αφ’ ετέρου για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα δεν θα
δεχθεί νέα μέλη.
Gracchus Babeuf Νικόλαος Καλλιπολίτης
«Συνήγορος
της Αλήθειας» «Διδάσκαλος του Τριγώνου»
